Strajkowe reminiscencje.

Strajk zawieszony…

Prawie trzy tygodnie trwaliśmy solidarnie z naszymi koleżankami i kolegami z determinacją walcząc dobrą przyszłość polskiej szkoły  i godność nauczycieli. Nie zważając na nienawistne komentarze i falę hejtu sączącego się z prorządowych mediów nie daliśmy się złamać i skłócić, zachowując głębokie przekonanie, że stanęliśmy po dobrej stronie. Nie towarzyszy nam poczucie klęski, raczej wiara, że mamy dość sił i determinacji, by nie zejść z obranej drogi. Nie rezygnujemy z żadnego zgłaszanego przez nas przy okazji strajku postulatu i wiemy, że czas realizacji naszych żądań jest nieodległy. Wstaliśmy z kolan, policzyliśmy się, poczuliśmy moc 700 tysięcy pracowników oświaty i wychowania, którzy powiedzieli stanowcze deprecjonowaniu statusu zawodowego nauczycieli i postępującej pauperyzacji naszego środowiska.

W oczekiwaniu na nową odsłonę naszej batalii porządkujemy nasze wewnątrzzwiązkowe, „Solidarnościowe” sprawy. Pora na rzetelny rachunek sumienia, nowe programowe i personalne otwarcie. Z satysfakcję przyjmujemy fakt wpłynięcia do Krajowej Sekcji Oświaty i Wychowania formalnego wniosku o zwołanie nadzwyczajnego Walnego Zebrania Delegatów. Podtrzymując nasze wezwanie do odwołania Ryszarda Proksy z funkcji przewodniczącego KSOiW liczymy, że decyzje WZD  pozwolą odbudować autorytet oświatowej  „Solidarności” w środowisku nauczycielskim.

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *